DE Kİ
De ki; geceler aydınlığa çıkacak!
Yollar varoluştan acı sona doğru değildir!
De ki; her yanında hüzün yerine umut yeşerir
De ki, madem geldik dünyaya çivisini çakalım gereksizlerin
Allah’ıma artık çocuklar da ağlamayacak de!
O zaman şerefe demem mi
Çukurova düzlüğünde
Hele bak gör o zaman davul da çalar coşkuyla
con Ahmet’in torunu
Halaya da durur Kürt Hüso emmimin geliniyle oğlu
Nasılsın gardaşlık der gözleri yalım yalım parlayarak köylü Memo
Bundan iyisi can sağlığı der Musto dayı coşkuyla
Bak gör ki semaha dururlar yedi veren gonca gibi Avşar Iraz’ın horantası!
De ki; bre gardaşlar omuz omuza durak haydı
İşte o zaman görün ki korkacaktır
Firavun’un soykası!
AYÇA ÖZTORUN
