HEYHAT TANRIM
tanrım heyhat!
d üş yollarım kamburdu; doğrulttum
kaygandı gecenin tetiği; bastım
tevazunun ardına sinmişti öfkem; gizledim
eteklerimdeydi yeryüzünün kiri; döktüm
çürüktü acıtan kahkahaları; küstüm
tiksindiriciydi yarattığın öpücükler; kustum
kangrendi insan coğrafyamın damarları; dolaştım
heyhat tanrım kusurluydu yaratıkların; gördüm
kırpıyorum gözlerimin mızraklarını; affetme
Ahmet Çakar
